Απλά ακούστε το παιδιά και σκεφτείτε , το χτες το παρόν και το μέλλον...
Αφού είμαστε αριθμοί γι αυτούς ας ενωθούμε και να τους ανατρέψουμε...
Μόνο όταν ενωθούμε όλοι οι Έλληνες θα αλλάξουμε το μέλλον μας...
Μόνοι μας καταφέραμε τόσα και τόσα στο παρελθόν ...γιατί οχι και τώρα ?
Τι φοβόμαστε άραγε?
Πάντως κανείς δεν θέλει να μας σώσει..και όποιοι προσπαθούν κοιτάνε μόνο τα συμφέροντα οχι την ζωή μας...
Είσαι έλληνας
Αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά.
Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.
Η εκπόρθηση να φτάσει
ως τις ρίζες των βουνών.
Είσαι Έλληνας, είσαι Έλληνας.
Πίνεις την προδοσία με το γάλα,
πίνεις την προδοσία με το κρασί.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος,
πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις,
αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά.
Είμαστε δυο, είμαστε δυο, η ώρα σήμανε οχτώ
κλείσε το φως, χτυπά ο φρουρός,
το βράδυ θα 'ρθουνε ξανά.
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις,
βαράνε χίλιοι δεκατρείς.
Πονας εσύ, πονάω εγώ,
μα ποιος πονάει πιο πολύ.
Θα ΄ρθει ο καιρός να μας το πει.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
Καβάλα πάμε στον καιρό, με τη βροχή,
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί, ο οδηγητής, ο Λυτρωτής.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
Ένας μπροστά, ένας μπροστά, οι άλλοι πίσω
ακολουθούν μετά σιωπή,
μ' ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Ο θυμωμένος αναγνώστης
Πηγή: tromaktiko
Αφού είμαστε αριθμοί γι αυτούς ας ενωθούμε και να τους ανατρέψουμε...
Μόνο όταν ενωθούμε όλοι οι Έλληνες θα αλλάξουμε το μέλλον μας...
Μόνοι μας καταφέραμε τόσα και τόσα στο παρελθόν ...γιατί οχι και τώρα ?
Τι φοβόμαστε άραγε?
Πάντως κανείς δεν θέλει να μας σώσει..και όποιοι προσπαθούν κοιτάνε μόνο τα συμφέροντα οχι την ζωή μας...
Είσαι έλληνας
Αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά.
Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.
Η εκπόρθηση να φτάσει
ως τις ρίζες των βουνών.
Είσαι Έλληνας, είσαι Έλληνας.
Πίνεις την προδοσία με το γάλα,
πίνεις την προδοσία με το κρασί.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος,
πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις,
αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά.
Είμαστε δυο, είμαστε δυο, η ώρα σήμανε οχτώ
κλείσε το φως, χτυπά ο φρουρός,
το βράδυ θα 'ρθουνε ξανά.
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις,
βαράνε χίλιοι δεκατρείς.
Πονας εσύ, πονάω εγώ,
μα ποιος πονάει πιο πολύ.
Θα ΄ρθει ο καιρός να μας το πει.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
Καβάλα πάμε στον καιρό, με τη βροχή,
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί, ο οδηγητής, ο Λυτρωτής.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
Ένας μπροστά, ένας μπροστά, οι άλλοι πίσω
ακολουθούν μετά σιωπή,
μ' ακολουθεί το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Ο θυμωμένος αναγνώστης
Πηγή: tromaktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου